تفسیر قرآن

پیام‌های آیه 1 تا 3 سوره صف

- در بينش اسلامى، تمام هستى داراى شعور است و همه به تسبيح خداوند مشغولند. «سبّح للّه ما...»
- كسى سزاوار تسبيح و تقديس است كه داراى قدرت بى نهايت و حكمت بى نظير باشد. «و هو العزيز الحكيم»


- ايمان بايد با عمل و صداقت همراه باشد وگرنه مستحقّ سرزنش و توبيخ است. (تمام آيه)
- قبل از اين كه انتقاد كنيد، به بيان نقاط مثبت بپردازيد. شما كه ايمان داريد، چرا عمل نمى كنيد؟ «يا ايها الّذين آمنوا... لِمَ... لا تفعلون»
- يكى از روش هاى تربيت، توبيخ بجا و به موقع است. «لم تقولون ما لا تفعلون»
- وفاى به عهد، واجب و خلف وعده، از گناهان كبيره است. «كبر مقتاً»
- چه زشت است كه تمام هستى در حال تسبيح خداوند باشند، «سبّح للّه» ولى انسان با سخنان بدون عمل، خداوند را به غضب آورد. «كبر مقتاً عند اللّه»
- گفتار بدون عمل، خطرناك است. «كبر مقتاً عند اللّه ان تقولوا ما لاتفعلون» (كلمات «كبر»، «مقتاً» و «عنداللّه»، نشان از خطرناك بودن موضوع است)
- اگر امروز كار شما با وعده ها و شعارهاى دروغين حل شود، اما نزد خداوند وضع خطرناكى خواهيد داشت. «كبر مقتاً عند اللّه...»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر